He touched the necklace on Midori’s neck. It was the very same one.
                              

                              
           Tumuro ito at nang lingunin niya ang direksyong pinupunto nito ay agad niyang nakita ang kumpol ng mga lalaki sa gilid ng Hungry Corner.
                              

                              
           “Dito ka lang Midori. Hintayin mo si Tito, okay?”
                              

                              
           Agad siyang nagtatakbo papunta sa kumpol ng mga lalaking iyon. Ang iba sa kanila ay estudyante, ang iba naman ay mga guro. Meron ding mga outsiders.
                              

                              
           “O, Sir! Bili ka na! Two hundred-fifty lang! Pambigay sa girlfriend o asawa mo, Sir! May bonus pa ‘yan!”
                              

                              
           Itinaas ng babae ang mga plastic bags na naglalaman ng mga kwintas.
                              

                              
           “Sa-saan mo nakuha ‘yan?”
                              

                              
           “Bakit mo natanong?” nag-aalangang balik-tanong nito sa kanya habang kumukuha ng bayad at nagbibigay ng sukli.
                              

                              
           “Just answer me.”
                              

                              
           “Sige ba, basta bibili ka ng paninda ko, gwapong Sir!”
                              

                              
           Tumango na lang siya at naglabas ng pera. Iniabot naman nito sa kanya ang isang plastic bag na may lamang kwintas. “So?”
                              

                              
           Nilingon siya nito saglit at saka bumaling ulit sa iba pang bumibili. “Mga brad! Bukas na lang ulit! May appointment pa ako eh! Sensya na! Kitakits na lang tayo bukas! Dito ulit!”
                              

                              
           Bagaman nagrereklamo at gusto pang bumili, nag-alisan din ang mga lalaking iyon. Lumingon-lingon muna ito sa paligid saka pabulong na kinausap siya.
                              

                              
           “Sikreto lang natin ‘to ha. Pirated ‘yan.”
                              

                              
           Kunot-noong tiningnan niya lang ito at naghintay ng iba pang paliwanag. “Eh… Kailangan kong rumaket bossing eh. Kaya nung nakita ko yung pinagkopyahan ko ng kwintas na ‘yan eh kinopya ko agad. ‘Di ko naman mapakinabangan dahil sira na. Ginamitan ko na lang ng Mighty Bond tapos kinopya ko.”
                              

                              
           Nakangising tatango-tango pa sa kanya ang babae. Wala naman sa itsura nito ang naghihirap. Sa kinis at puti ng kutis nito, baka ipambibili lang nito ng Glutathione ang napagkakitaan nito.
                              

                              
           Pero kahit ganun, hindi mawala sa isip niya ang paliwanag nito. Could it be that the original one was the one that he gave to Midori?
                              

                              
           “Excuse me, can I have—”
                              

                              
           Bago pa man niya masabi na gusto niyang bilhin ang orihinal na kwintas ay sumingit agad ito. “Sir! Wala namang ganyanan! Nabili niyo na yung kwintas eh. Bonus pa nga na sinabi kong pirated ‘yan. Pero wala na pong bawian! Maganda naman eh. Pwede po ‘yan sa girlfriend niyo o asawa.”